Noodlot slaat toe voor Blogger Gabi

Noodlot slaat toe voor Blogger Gabi Gabi Andy

Het leven van een skileraar in #mei

Zoals ik in de vorige blog berichtte, zou mei voor ons de maand van training, vrije tijd en vakantie zijn. De start van deze maand beloofde al het goede waar we zo?n zin in hadden. Het weer was top, een paar dagen flinke sneeuwval voor de boeg, de racetraining gepland… Niks stond ons in de weg om volop te gaan genieten van onze vrije tijd! Maar…skiën wordt nog altijd gecategoriseerd als een ?risico-sport?, en ook wij zijn weer eens fijntjes met onze neus op dit feit gedrukt.

Eind april arriveerde mijn vader en broer voor hun geplande skivakantie. Mijn broer zou ook direct proberen zijn Landes 2 ski-examen af te ronden. En om dit te doen, hadden we dus een gave racetraining gepland voor ons allemaal. Vol zin en energie gingen we de eerste dag van de training van start. Het weer en zicht waren super en direct hadden we een goede klik met de trainer. Deze dag verliep dan ook perfect. Iedereen tevreden, veel geleerd, en zin in de volgende dag. Helaas was de tweede dag het weer beduidend minder. Na een nacht flinke sneeuwval was de racepiste meer een fluffy off-piste geworden. En ook het zicht was maar mondjesmaat. Dit neemt niet weg dat er wel getraind werd. Natuurlijk flink wat versnellingen lager, en vooral techniek-zaken in plaats van voor snelheid gaan. De eerste runs gingen prima, maar op de 4e run sloeg het noodlot toe…

Mijn vriend ging vlak voor mij van start. En we kregen maar geen signaal dat de piste weer vrij was voor de volgende. Een slecht teken… Toen er uiteindelijk geluid uit de walki-talkie kwam, was het de melding dat hij gevallen was. Nu gebeurd dit natuurlijk wel vaker, maar het feit dat hij dus nog steeds op de race-piste was, gaf mij een slecht gevoel. Na rustig de piste een paar bochten te hebben gevolgd, vond ik hem met onze trainer naast hem. Hij kon niet meer op staan, zijn knie leek erg instabiel en lag er iets gedraaid bij. Ondanks dat het niet mega pijn deed, was het duidelijk dat er iets mis was. Dus, linea recta naar het ziekenhuis! Een skidoo-trip, 2 liften, een ambulancerit en 3 uur verder, kwam de realiteit hard aanzetten: een meervoudig gebroken tibia-plateau. Het tibia-plateau is het onderste gedeelte van het kniegewricht en eigenlijk de ondersteuning van het hele gebeuren. De enige oplossing: een direct operatie waarbij alles met een plaat en schroeven aan elkaar zou worden gezet. Na wat gesputter ging hij de operatiekamer in…

In de namiddag kon ik hem dan bezoeken. Een enorme jaap, opgezwollen knie en geknakt echo rijker. Want dit was dus niet het plan geweest! Een leuke racetraining hadden we voor ogen gehad, een revalidatieperiode van dik 6 maanden was de uitkomst. Dat was even slikken. Je hoopt altijd dat het meevalt, maar dit was toch echt een vette breuk. De eerste dagen in het ziekenhuis waren erg confronterend: hij kon niet lopen, nauwelijks zelf uit bed en was natuurlijk erg gefrustreerd over de hele situatie. Begrijpelijk, want onze plannen voor de zomer kwamen ineens allemaal in het gedrang, en ook de volgende winter leek uit vraagtekens te bestaan…

Maar, mensen kunnen enorm veerkrachtig zijn en ook het menselijk lichaam is een fenomenaal stukje werk van moeder natuur! Na 2 dagen begon men in het ziekenhuis al met de fysiotherapie. En na 6 dagen mocht hij naar huis. Inmiddels hebben we onze draai een beetje gevonden. Langzaam maar zeker word hij weer wat mobieler. En met de hulp van de fysio is er elke dag verbetering te zien. Ook hebben we oplossingen gevonden voor ons zomerwerk en de honden zijn al helemaal gewend aan zijn krukken en ingezwachtelde been. Het herstel ziet er goed uit: de fysio heeft ons garandeerd dat hij in november weer op de lange latten staat. En ik ga er natuurlijk alles aan doen om hem daarbij te helpen!

Nu schrijf ik deze blog absoluut niet met het gevoel dat ik mensen moet waarschuwen voor de risico?s van de skisport. Ook ik heb al het één en ander aan blessures gehad (gebroken schouder, gebroken neus, gescheurde knieband), en als skiër weet je dat dit ?het risico van de sport? is. En zeker als je je waagt aan dingen als racetraining, dan is er natuurlijk een kans dat er wat mis gaat. Ondanks een tegenslag als deze, blijven wij onze passie voor de sport uitdragen. Sterker nog, we gaan er voor om in een sterkere en verbeterde versie van onze ?oude ik? terug te komen. Dus, ik (en ook mijn vriend) zien jullie graag volgende winter weer gewoon op de pistes van Kaprun! #comebackstronger

En wie ben ik? Gabriëla is de naam! Of Gabi zoals de Oostenrijkers zeggen. Enkele jaren geleden heb ik Nederland verruilt voor Kaprun. Met de Kitzsteinhorn in mijn achtertuin, geniet ik elk seizoen van wat de bergen mij te bieden hebben. Tussen mijn werk als sneeuwsportleraar en bergwandelgids door, houdt ik jullie op de hoogte van nieuwtjes omtrend winter- en bergsport, activiteiten in de Kitzbüheler Alpen en bezienswaardigheden in het mooie Pinzgau!

Liebe Grüße uit Kaprun!

Gabi

Gabriela Andrei

Alpen Reizen

Zoek en boek je wintersport

Dit vind je ook FANtastisch...