Blog Oktober van Gabi vanuit Kaprun
Het leven van een skileraar annex bergwandelgids in #oktober
Wie weet hebben jullie het stiekem gemerkt… Ik heb gespijbeld! Ja, er is zomaar een maandje voorbij gegaan zonder een blog van mij. En de rede daarvoor is eigenlijk heel simpel: drukte en….vakantie! Want ook ik heb af en toe een dagje voor mezelf nodig. Maar nu gaan we er weer vol tegen aan!
Midden september ben ik dan eindelijk van de laatste bergtour naar huis gekomen. En die laatste was direct ook een nieuwe: het vervolg van de E5 alpenoversteek. Van Bolzano naar Trento. Wat minder hoogtemeters maar elke dag genoeg kilometers en nieuwe ervaringen. Zo zijn we door veel naaldwouden gelopen, kwamen op de derde dag in een mini sneeuwstorm terecht, en ik zelf heb overnacht in een honderden jaren oude boerderij, in een mini-huisje met openhaard.
Natuurlijk is het in Italië zowieso genieten van lekker eten, super cappuccino‘s en een lekker wijntje op zijn tijd. Kortom, een geslaagde tour om het seizoen mee af te sluiten!
Thuis gekomen was het natuurlijk fijn om weer bij mijn vriend te zijn. Het ging eigenlijk steeds beter en beter met zijn knie en we begonnen hoop te krijgen op een ski-gerelateerde winter. Helaas, het mocht niet zo zijn. Ongeveer 2 weken geleden is hij uitgegleden op een nat rooster op straat. Zijn knie geheel dubbel gevouwen onder zijn lichaam! Met een noodvaart gingen we naar het ziekenhuis om daar, na een MRI-scan, te horen dat de boten gelukkig in orde waren. Maar de kniebanden zijn erg opgerekt en er is een kans dat het kraakbeen beschadigd is. Zijn herstel is in iedergeval 3 weken terug gezet en de knie is weer behoorlijk instabiel. Maar we laten ons er niet door uit het veld slaan. We pakken gewoon door, en die knie gaat gewoon weer in orde komen. Alleen moeten we nog wat meer geduld hebben… En helaas, wederom geen vakantie samen in dit tussenseizoen L
Maar omdat het inmiddels al ruim 2 jaar geleden was dat ik voor het laatst in onze lage landen was, stond het al langer in de planning om daar deze herfst eindelijk verandering in te brengen. En omdat we gelukkig nog steeds over super vrienden kunnen beschikken, ben ik met mijn hondje vorige week in de auto naar ‚ons pannenkoekenlandje‘ gestapt. Mijn vriend had een ‚mannen-weekje‘ voor de boeg bij ons thuis.
Een roadtrip van 11 uur bracht mij en Cedric naar Brabant, waar ik een paar dagen bij mijn moeder logeerde. Nu is het altijd enorm druk als je zo’n reisje maakt; je wilt iedereen zien, alles doen, niemand teleurstellen, en brengt dan ook nogal wat uurtjes in de auto door om dit te bewerkstelligen. Maar het was het meer dan waard, ik heb genoten! Sushi met de familie, Mexican-night met mijn vriendinnen, een paar werkafspraken, en er was zelfs tijd voor een heerlijke wandeling door de natuur met mijn hondje. Nederland kan toch ook mooi zijn! J
En toen was het alweer voorbij… Wederom 11 uur in de auto, maar dit keer met een hele lading proviand erbij. Want ik mag dan wel in Oostenrijk wonen, ik ben en blijf natuurlijk gewoon deels Nederlands. En dat betekent dat ook ik af en toe echte ‚cravings‘ heb voor dingen als speculaasjes, hagelslag en beschuitjes. Dus, met twee mega tassen vol met heerlijkheden, ben ik inmiddels weer in Kaprun beland. De kasten zitten vol, dus de winter kan beginnen! En over winter gesproken, die is bij ons al echt op snelheid aan het komen. De Kitzsteinhorn heeft op 30 september de liften al geopend, de top van de Maiskogel heeft al een wit donsvelletje en…ik heb mijn eerste ski-gasten al in de planning zitten. De derde week van oktober sta ik al op de lange latten les te geven. Ik hoop dat ik het nog niet verleerd ben…
Naast werk, betekent de sneeuw ook een hoop leuke dingen in het verschiet. Als de witte poeder verschijnt, begint mijn familie de ski-kriebels te krijgen. Eind oktober komen zowel pap als broertje naar Kaprun om samen met mij de pistes onveilig te maken. Dat worden wat epic shred dagen! Daarnaast wil ik me nog op 1 of 2 ski- en snowboard examens storten, en staan er al verschillende après ski feestjes op het programma. Voor nu genieten we nog even van de rust in Kaprun.
September en oktober zijn de stilste maanden van het jaar. Met vrijwel geen vakantiegangers, is het dorp vaak uitgestorven. En stiekem is dat ook wel even lekker. Maar herfst of niet, oktober of niet, bij ons is de winter in aantocht. Dus de voorbereidingen kunnen van start. Komende week wil ik voor het eerst de Kitzsteinhorn op om weer even “in de glij”te komen en de eerste afdalingen mee te pakken. Wie komt er gezellig mee? 😀
Liebe Gruβe,
Gabi
