Het leven van Gabi in #september

Pinzgau herfst 2018

Is het 1 september heerlijk weer, de herfst zal mooi zijn evenzeer. En ja, de maand september en daarmee de herfst is tot nu toe erg mooi. Warme nazomer dagen met rossig gekleurde almweides, en hier en daar al een dun laagje witte heerlijkheid. De winter is niet ver weg meer, en dat betekent dat alles begint te kriebelen. Niet alleen bij mij, maar bij eigenlijk iedereen hier. Mijn vriend zal het begin van de winter echter nog zonder lange latten door moeten komen. In deze blog lees je waarom!

Boerenherfst

Aangezien ze hier in Oostenrijk nog wat dichter bij de natuur staan dan in ons kikkerlandje, worden veranderingen van jaargetijden vaak speciaal gevierd. In onze omgeving doen ze dat door het fenomeen ´Bauernherbst´, oftewel boerenherfst. Boeren nemen hier nog een speciale plek in binnen de samenleving. Zij zorgen immers voor het onderhoud aan de almweides, bergwegen en hutten in de bergen. Daarnaast leveren ze natuurlijk voedsel: Pinzgauer melk, lekkere alm kaas, Freiland eieren, maar ook appels, peren, pruimen, groentes, most wijn en Schnapps. Dus, zonder boeren, geen goed leven hier in de bergen.

En aangezien de herfst het einde van de oogsttijden inluidt, is dit dan ook de gelegenheid om de 2 te verenigen. Zeker ook omdat de Oostenrijkers elke gelegenheid aangrijpen voor een feestje, en dit is natuurlijk een kans voor een mega party. Elk dorp heeft zijn eigen versierselen om Bauernherbst te vieren: tafrelen met stro-poppen en dieren sieren de rotondes en ingangen van de verschillende dorpen. De boerenherfst zelf word gevierd in het laatste weekend van september. Op het dorpsplein is er dan van alles te doen, te eten en te drinken. Live muziek begeleidt de mensen tijdens een dag van ontspannen, genieten en hopen dat het volgende jaar weer een goede oogst zal geven. Een mooie traditie welke ook wij graag in ere houden.

Röntgen knie Andy achter voor operatie

Knie problemen

Helaas betekent het einde van de herfst niet dat we allemaal weer kunnen gaan skien in een maandje of wat want onze ´knie problemen´ zijn nog niet voorbij. Zoals jullie hebben kunnen lezen ging het nog niet optimaal met de knie van Andy. De beweeglijkheid was beperkt en ook de stabiliteit liet te wensen over. Omdat de doktoren in het ziekenhuis van Zell am See geen actie ondernomen, hebben we uiteindelijk besloten zelf maar weer een second opinion te vragen. Via via kwamen we bij een arts in Kitzbühel terecht welke gespecialiseerd is in knieen. Andy werd ingeboekt voor een onderzoek en daaropvolgend werd ook een MRI en CT scan ingepland.

Nu zijn knieen ingewikkelde gewrichten, en het is ook als leek te begrijpen dat elke breuk anders is en revalidatie verschillende snelheden kent. Maar wat we nu te horen hebben gekregen, ging ook ons petje te boven. Tijdens het onderzoek is voor het eerst een röntgenfoto gemaakt vanaf de achterkant van zijn knie. En zelf ik als niet-arts kon zien wat er mis was; het tibia plateau is wel aan elkaar geschroefd, maar 1 kant is een heel stuk lager dan de andere kant. Dit hoogteverschil veroorzaakt instabiliteit, een afwijkende plaats en beweging van de miniscus en een groot gebrek aan kracht in het gehele gewricht. Het komt er dus op neer dat de operatie en de nazorg zeker te wensen over heeft gelaten. Maar dit was nog niet alles…

Niet UFO maar UKO

Persoonlijk geloof ik niet in UFO´s, maar inmiddels wel in het bestaan van UKO´s! Oftewel: Unidentified Knee Object. Toen de MRI resultaten binnen kwamen, scrolled we zoals gebruikelijke met de arts door de beelden. Ineens ´plopte´ er een zwart object het scherm in. Met een paar keer doorklikken verdween het weer. Nog eens kijken… Ja, het zit er toch echt! Pik zwart, dus het is geen bot, weefsel of iets van het lichaam zelf… Kortom, het is een UKO!

Waar het op lijkt is dat, bij het verwijderen van de schroeven 7 maanden terug, de artsen ´iets´ zijn vergeten en dit in Andy zijn knie achter is gebleven. De UKO heeft zich ingenesteld in het gewricht, daar waar de boven en onderste helft over elkaar ´rollen´. Daar bovenop heeft de UKO waarschijnlijk ook nog een gat in Andy zijn kraakbeen gemaakt tijdens de vele fysiotherapie sessies en het trainen. Je kan raden dat we werkelijk onze oren en ogen niet konden geloven. Hierover hoor je op tv, of lees je online.. Maar het is dus echt, Andy heeft zijn eigen UKO in zijn knie!

Operatie, revalidatie en skien

En ja, dit alles heeft natuurlijk maar 1 oplossing: nog een operatie. En daarna weer revalidatie. Aan de ene kant zijn we natuurlijk boos en gefrustreerd, maar aan de andere kant zijn we ook erg opgelucht. We weten nu wat er aan de hand is, en hoe het opgelost kan worden. We hebben alle vertrouwen in deze nieuwe arts en 24 oktober staat de operatie dan al gepland. En, omdat het bot niet echt kapot hoeft worden gemaakt, is de verwachting dat Andy in februari hopelijk toch de lange latten op kan. Hier focussen we ons op, duimen jullie met ons mee?!

Natuurlijk moet ik gewoon beginnen met het winterse werk, en met Snow Camps Europe gaat dat ook gelijk goed van start. Eind november staan mijn eerste trainingen al ingepland, en in december gaan we direct van start met ons Improver-Camp. We hebben nog 3 plekjes, dus als je jouw techniek eens goed wilt opfrissen en nieuwe dingen wilt leren, dan is dit je kans. Het speciale programma is gevarieerd en uitdagend, en naast skien nemen we je ook mee om het echte bergleven te ontdekken. Van traditioneel Oostenrijks eten op een berghut, tot Schnapps-proeverij en avond-roddelen met gluhwein. Een super belevenis die je niet wilt missen. Neem gerust contact op voor meer informatie of schrijf je hier in. We zien elkaar in Kaprun!

Liebe Grüße,

Gabi