Het leven van een skileraar annex bergwandelgids in #juli

Wandeltocht Gabi

Juli is een maand van zomer, zon, genieten, werken, bergen en…thuis komen! Vorige keer vertelde ik al dat ik er op uit ging. Ruim 3.5 week ben ik van huis geweest. Dit vergt altijd wat organisatie vooraf, maar ook tijdens de touren. Gelukkig is alles weer goed verlopen en kwam ik afgelopen maandag met 3 tassen vuile was, maar ook een berg verhalen, foto’s en indrukken weer thuis. En wat was het fijn om weer op honk te zijn!

 

Aan het begin en einde van het wandelseizoen, loop ik meestal enkele tochten achter elkaar. Dit is efficiënter en daarna heb ik dan de tijd om lekker thuis te zijn. Met mijn vriend nog niet geheel mobiel, was het wel even slikken om hem nu echt voor langere tijd alleen te laten. Maar gelukkig gaat het nu echt beter en met zijn beste vrienden weer in het dorp, kon ik toch met een redelijk gerust hart in de auto stappen (lees HIER nog maar eens na wat mijn vriend is overkomen) Maar voor vertrek moest ik wel nog mijn ‚gear‘ voorbereiden, en dat is toch altijd even puzzelen. Want voor meerdere tochten moet dus alles in meervoud worden ingepakt. Voor elke tocht komt er dan een apart setje aan kleding, toiletgerei en allerhande attributen. Want ja, daar boven op de berg loop je niet even naar de supermarkt om een tandenborstel te kopen. Goed georganiseerd ging ik dus op pad!

Wandeltocht GabiDe tochten duren elk minimaal een week. Deze keer heb ik 3 tochten achter elkaar gelopen. En als ik zeg achter elkaar, dan bedoel ik ook echt ‚achter elkaar‘. Kwam ik op de vrijdagmiddag van de eerste tocht weer op het startpunt, zaterdagochtend gingen we direct door met de tweede tocht. Een nacht rust dus en dan weer op pad. En tussen de tweede en derde tocht zaten slechts 2 overnachtingen. Gelukkig 1 dagje om even bij te komen, maar dat is echt minimaal. Het touren is super, maar erg intensief. Van het moment dat je op staat tot het moment dat je naar bed gaat ben je bezig met je gasten. Het ontbijt organiseren, het dagverloop doorspreken, gidsen, helpen op de volgende hut bij het avondeten, nog even een blaar verbinden of een kapote wandelstok repareren, om daarna moe maar voldaan in bed te ploffen en in een diepe slaap te vallen.

Ook privacy is iets wat op hutten niet echt voor handen is. Alle sanitaire voorzieningen zijn gedeeld, en ook je kamer deel je met collega-gidsen. Respect voor elkaars spullen en persoonlijke ruimte is dus wel belangrijk, anders verlopen de dingen niet soepel. Soms duurt het 1-2 nachten voor ook de gasten dit door hebben, maar daarna storten ze zich steevast allemaal in het huttenleven. Want wat is er nu leuker dan na een mooie maar vermoeiende dag samen bij een schnapps ervaringen te delen. En voor het naar bed gaan nog even met blote voeten over de zonverwarmde rotsen te lopen om de ondergaande zon te zien…

Voor mijn overnachtingen tussen elke tocht had ik een nieuw adres in Rettenberg. Nog niet vaak heb ik zo’n een gemoedelijke en grote kamer gevonden. Een super aardige en ontspannen gastvrouw, koeien en kipjes als buren, en een mooi uitzicht over de Allgäuer alpen. Perfect om even tot rust te komen. En…ik had de beschikking over een keukentje. Want hoewel Kaiserschmarrn, Knödel en Fritattensuppe erg jummie is, even je eigen eten en een extra stootje aan groentes en fruit is ook wel lekker. Het hutten-eten is erg smakkelijk, maar behoorlijk zwaar. En na 3 weken louter op dit eten te hebben gedraaid, is het heerlijk om een keer rijst, kip of een wrap weg te kunnen werken.

Wandeltocht GabiEn toen was het ineens voorbij! De drie touren zijn om gevlogen en zomaar ineens stapte ik in mijn bakkie en trapte aan richting huis. Onderweg een korte tussenstop in München om mijn moeder op te pikken, en na nog eens goed 2.5 uur remde ik af voor onze deur. De vraag komt dan toch boven drijven… „Zou alles goed zijn gegaan?“ Natuurlijk spreek ik mijn vriend regelmatig onderweg, maar veel tijd om te praten is er ook niet. En hoe reageren onze honden? Zouden ze beledigd zijn dat ik zo lang weg was? Ik opende langzaam de voordeur en….werd bedolven onder een vloedgolf van kopjes, knuffels en lebbers. De honden zijn in ieder geval in orde, en duidelijk blij dat ik terug ben! Mijn vriend liet de kopjes en lebbers gelukkig achterwege, maar was minstens zo blij dat ik weer op honk ben. En…ik ben zwaar onder de indruk van zijn voortgang. Inmiddels kan zijn knie 120 graden buigen, belast hij zijn been ook, en….5 dagen later liep hij voor het eerst een stukje zonder op zijn krukken te leunen! Wat een thuiskomst, mooier kan haast niet!

De komende weken ga ik genieten van wat vrije tijd. Ontspannen, sporten, tochten met mijn moeder, wat dagtochten met gasten en…lekker ‚quality-time‘ met mijn mannetje! En…ik ga jullie informeren over de tocht welke ik de afgelopen weken gelopen heb. De E5 is een unieke, en inmiddels beroemde, bergwandeltocht. In mijn artikel „E5-Fernwanderweg: te voet de Alpen over“ kunnen jullie lezen hoe deze tocht verloopt en wat je kan verwachten. Voor meer ‚inside-info‘ over deze tour, download de GRATIS E5-guide of stuur een E-mailtje naar Holiday Hikes!

Veel lees- en kijkplezier!

Wandeltocht Gabi

Alpen Reizen

Zoek en boek je wintersport

Dit vind je ook FANtastisch...