Skilerares Merel deelt ervaring vanuit Flachau

Merel Raven

Twee jaar geleden had ik een tussenjaar en ben ik (skilerares Merel) vier maanden lang skileraar geweest in Flachau, bij de skischool Sport Am Jet.

Al vroeg in mijn middelbare schoolcarrière wist ik wat ik wilde gaan doen. Na mijn vwo-diploma wilde ik rechten studeren, maar in één keer door leek mij maar niks. Zes jaar lang keihard zwoegen verdient wat mij betreft wel een jaar van ontspanning maar ook vol plezier. Ik was (en ben) niet de enige met zo’n idee. Steeds meer scholieren nemen na hun middelbare school of na hun bachelor een tussenjaar. Groot gelijk hebben ze! Want in dit jaar heb ik meer geleerd over mezelf dan in al mijn jaren van onderwijs bij elkaar. Tijdens mijn tussenjaar ben ik een stuk zelfstandiger geworden, ben ik mezelf vaak genoeg tegen gekomen en ben ik daardoor alleen maar gegroeid.

Merel Raven

Maar hoe vul je zo’n tussenjaar nou eigenlijk in? Sinds vwo 4 verkondigde ik al dat ik een tussenjaar wilde. In vwo 5 zette ik al trouw elke maand een gedeelte van mijn loon naar mijn spaarrekening en in vwo 6 kwamen de examens op mij afstomen maar een concreet plan had ik nog niet. Ik had mij voor geen enkele studie opgegeven dus ook geen veiligheidsnet, terugkrabbelen was er niet bij. Elke week wisselde ik van plannen. “Ik word au pair in Amerika” klonk het de ene week, vervolgens wilde ik de daaropvolgende week een wereldticket kopen en de wereld rondreizen. Tenslotte bleef er iets hangen en vond ik een invulling van mijn tussenjaar. Ik besloot om van mijn hobby mijn werk te maken: ik werd skilerares Merel.

Elke dag op de pistes staan, lesgeven aan kinderen en volwassenen en met krakende sneeuw onder je schoenen over het kinderland lopen. (Begint het al te kriebelen?!) Wie wil dat nou niet? Toch vond ik het allemaal behoorlijk spannend. Want hoe kom je in hemelsnaam met twaalf kinderen de piste af? Dan moet de kinderen ook nog wat geleerd worden en aan het einde van de dag moeten ze weer heelhuids bij papa en mama afgeleverd worden. Daarnaast ben ik een ontzettende koukleum en was dit de eerste keer dat ik het huis uit zou gaan, in het buitenland nog wel!
Toch heb ik de stap genomen en skileraar zijn is alles wat je je voorstelt en meer! Kinderen lesgeven vond ik het leukste wat er was. De huilbuien nam ik voor lief en mijn schorre stem aan het einde van de dag van het ‘Pizza!’ en ‘Bremsen!’ roepen, hoorde er ook bij.
Om skilerares Merel te worden heb ik in Kaprun mijn Anwärter gevolgd, maar voordat ik daaraan begon heb ik mij goed voorbereid in Nederland.

Merel Raven

Ik heb een informatieavond van Snowlife bezocht, waar al mijn vragen werden beantwoord en alle informatie op een rijtje wordt gezet. Door de hoeveelheid informatie op internet over skileraren en de bijbehorende opleidingen, zag ik door de bomen het bos niet meer. Snowlife neemt een heleboel werk uit je handen, ze begeleiden je bij de opleiding, bij de keuze van je skigebied en bij het vinden van een skischool.
Op de introductiedag ontmoet je veel andere skileraren en maak je kennis met de examenonderdelen waar je in Oostenrijk aan moet voldoen. Zo spreek je Duits met elkaar en heb je vast een lesje in Snowworld Zoetermeer.

Na een goed Après-ski afscheidsfeestje, een flinke dosis spanning, een lading thermo en elektrisch verwarmde handschoenen stapte ik op de bus richting Kaprun. Door mijn introductiedag kende ik al wat anderen in de bus en stond ik er dus niet helemaal alleen voor. Want laten we eerlijk zijn, het is toch wel heel erg spannend om van huis te gaan en pas over 4 maanden terug te komen.
De opleiding zelf vond ik aardig pittig, want de Oostenrijkers zijn best streng. Ik werd erg bekritiseerd om mijn techniek, terwijl ik zelf dacht dat ik toch wel aardig kon skiën! Ik stond echter lekker op mijn ‘’Nederlands’’, rechtop dus en vooral niet door de knieën. Aan het einde van de opleiding, na heel veel trainen, kreeg ik het grootste compliment van mijn Ausbilder: ‘Niet slecht voor een Nederlander!’ Steek die maar in je zak! Uiteindelijk heb ik alle examenonderdelen in een keer gehaald en kon ik op naar Flachau om daar in de winter te vertoeven.

Merel Raven Flachau

Wát een ervaring heb ik gehad. Samen met andere skileraren woonde ik in een huis en werden we al gauw een grote familie, je kon ons vaak in de après-ski vinden. Vooral met mijn kamergenootjes heb ik onwijs veel geluk gehad. Samen sleepten we elkaar door de af en toe best wel lange dagen heen. Vooral toen we rond kerst een grote sneeuwdump hadden, was het fijn om samen te kunnen klagen en er vervolgens weer vol tegenaan te kunnen!
De baan als skileraar vond ik geweldig. Door de grote hoeveelheden sneeuw die dit jaar gevallen zijn hebben we heel lang kunnen genieten van goede sneeuw. Lachende kinderen die achter je aan skiën, liedjes zingen en bospaadjes afcrossen om ondertussen ook nog wat te leren natuurlijk, zo zagen mijn dagen eruit. Rond de voorjaarsvakantie konden we vaak genieten van mooi weer, waardoor wij met bruine koppen en een witte nek op de piste stonden. Je bent pas echt een skileraar als je ook nog een skibril in je gezicht hebt staan.

Merel Raven

Mijn ervaring als skileraar, mede dankzij de hulp van Snowlife, heeft mijn tussenjaar onvergetelijk gemaakt. Er was altijd iemand van Snowlife in Oostenrijk en ze komen langs om een kijkje te nemen en te zien hoe het met je gaat.

Voor iedereen die twijfelt over het nemen van een tussenjaar: ga ervoor. Ik heb mijzelf dit jaar meer uitgedaagd dan ooit en heel veel over mijzelf geleerd. Ga een avontuur aan en stap uit je comfortzone. Je wordt zelfstandiger dan ooit tevoren en dat kan geen enkele opleiding je meegeven. Na mijn ervaring als skileraar durfde ik het zelfs aan om in mijn eentje richting Australië te vertrekken.
Website SNOWLIFE

Skilerares Merel bedankt voor je bijdrage.

Merel Raven

Merel Raven

Merel Raven

Merel Raven

Werken in Oostenrijk make it happen

Werken in Oostenrijk make it happen

Skihut Alles voor de Wintersport Banner Groot

Banner Bluetribe 1200x400

Zoek en boek je wintersport

Dit vind je ook FANtastisch...