Skilerares schrijft haar ervaring, benieuwd?

Vorige week kregen we nog een leuk verhaal van skilerares Susanne Posma. Dit keer een ander mooi verhaal van ook een skilerares. Wellicht trekt dit één van jullie over de streep om eens een seizoen in Oostenrijk te werken.  Mocht je twijfelen om ook deze stap te maken voor een geweldig avontuur in Oostenrijk dan toch dit verhaal even lezen.

“Nadat ik mijn MBO 4 opleiding had afgerond wist ik niet wat ik als vervolg studie wilde gaan doen. Ik wist dat ik niets met deze opleiding wilde gaan doen en daarom moest ik mijn tussenjaar opvullen, mijn interesses verbreden, nieuwe inzichten krijgen en nieuwe mensen ontmoeten. Ik kwam via een grenzeloos werk advertentie bij een hotel in Oostenrijk. Helaas werd ik hier niet aangenomen omdat er vele aanmeldingen waren.

Ik besloot bij een kleine skischool in de buurt van Obertauern te solliciteren, dit ook via grenzeloos werk. Ik had geen anwärter, maar dit was niet nodig om te werken in de kinderweide. Ik was bang dat ik het misschien niet leuk genoeg zou vinden. Ik ben geen opgever, wel een doorzetter. Maar 5 weken doorzetten is te doen, drie maanden is jezelf ongelukkig maken. Daarom besloot ik niet het hele seizoen te gaan maar vanaf eind januari tot en met begin maart. Vol enthousiasme en goede moed vertrok ik naar Oostenrijk.

Ik werd met open armen in het skileraren huis ontvangen. Natuurlijk is het wennen, sommigen zitten er al het hele seizoen en er is een taal barrière. Gelukkig waren er Nederlanders die me op weg hielpen. De skischool zelf had eens per week skileraren training. Hierin kregen we uitleg wat voor oefeningen we tijdens onze lessen konden toepassen. Voor mij was dit super handig, aangezien ik geen ervaring had doordat ik geen anwärter heb.

Tijdens mijn vijf weken heb ik vrienden gemaakt voor het leven. Ik ben verliefd geworden op het skileraren leven in dit kleine dorp. Er was één apres ski bar, die ook al vroeg sloot. Hierdoor stonden we altijd fris en fruitig op de piste. Al gingen we natuurlijk ook wel eens naar de grote skigebieden en gaven we huisfeesten. Het dorpje was echt een “ons kent ons dorpje”, wat ik super leuk vind.

Iedereen staat voor elkaar klaar en je wordt nooit alleen achter gelaten. In het vliegtuig terug naar Nederland heb ik ontzettend gehuild omdat ik niet terug wilde, maar helaas werd ik in Nederland weer op werk verwacht. Met pasen ben ik weer voor twee weken terug gegaan, ik miste het zo erg. Er zijn altijd veel positieve dingen die verteld worden over het skileraren leven. Maar zoals ik, en ik weet dat sommige van mijn collega’s van daar ook, in een gat vielen toen we terug kwamen in Nederland.

Zorg dat je werk hebt en afleiding. Want je bent ineens niet meer hele dagen buiten en bezig. En ook niet meer 24/7 onder de mensen. Dat was heftig!!! Daarnaast gebeuren er mega veel dingen achter de schermen, dingen waar niemand over verteld als het over het skileraren leven gaat. Dit is voornamelijk allemaal leuk, zeker als je er achteraf op terug kijkt. Mijn tip aan iedereen is echt; zet je over je twijfel heen en boek je ticket naar Oostenrijk. Het is de moeite waard en een ongelofelijk gave ervaring.

De collega’s worden je beste vrienden en misschien wel lovers. Maar de kinderen en hun ouders zorgen ook echt voor een onvergetelijke tijd, want je bouwt echt een band met ze op in de week dat je met ze optrekt!”

We bedanken graag deze skilerares voor haar bijdrage.