Westendorf Brixen im Thale Kandleralm

Op zondag 26 juni 2016 was eindelijk de tijd aangebroken dat Roel met de honden de bergen in kon gaan. afgelopen dagen was het echt te warm en je ziet nu beelden dat het weer in de alpen eentje is van uitersten. Helaas nu regen… dus wandelen langs de Kandleralm stond op het programma.

“De tweede wandeldag (met de honden) is een feit!

Ik blijf in herhaling vallen. Maar als iets goed is in SkiWelt, dan is het ontbijt in de Brixnerwirt zeker aan te raden. De dag begint bewolkt met een beetje miezerregen. We pakken de wandelschoenen en verheugen ons al op een heerlijke dag erop uit trekken met de honden. Waar we de afgelopen dagen onze viervoeters thuis moesten laten vanwege de hoge temperaturen en de benauwdheid mogen ze vandaag weer mee.

We lopen richting Westendorf vanuit de Brixnerwirt. Achter de Skiweltbahn gaan we linksaf en lopen op de parallelweg aan het spoor met aan de linkerkant de pistes.

Na enige tijd komen we aan bij de parkeerplaats bij de Alpenrosenbahn en na een korte pauze en de aanschaf van ? de toch eindelijke pet tegen de Uv-stralen ? nemen we de gondel naar boven.

Eenmaal boven genieten we bij de Talkaser van een lekkere kop kruidenthee. Toch even een beetje opwarmen en een stempel scoren in ons wandelpaspoort. Gaan we deze vakantie een medaille halen?

Na een korte pauze lopen we richting de Choralm en raken verzeilt in de dichte mist. Omdat we weten hoe we moeten wandelen maken we ons weinig zorgen. Honden aangelijnd en we lopen lekker door. In de verte horen we de koeienbellen. We moeten tussen deze lieve beestjes door. Zo nieuwsgierig als ze zijn staan ze naast ons. Afwachtend wat we gaan doen. We lopen door en ze blijven ons kalm aan volgen tot op zekere hoogte. Maar agressief dat zijn ze niet. Dat zijn ze alleen als ik mijn hond los zou hebben laten lopen. Want wees eerlijk, iedereen verdedigt zichzelf van nature!

Verder op het pad vindt één van onze Goldens dat hij wel op een andere manier langs het wildrooster kan. Het lukt hem maar wordt gestraft door het schrikdraad. Leuk vond hij het niet. De vraag is nu, zou hij de volgende keer weer op die manier langs dat rooster gaan of gaat hij vol in de ankers? We weten het pas volgend jaar als we weer deze route nemen.

Boven aan de Kandleralm aangekomen is het nog steeds erg mistig. Het gras is aardig hoog en de broek begint doorweekt te raken. Maar ach, we hebben vakantie en over een uurtje zijn we aangekomen bij het restaurant, lekker opwarmen!

Dat laatste blijkt helaas niet te kloppen. Binnen in het restaurant is een besloten feest, we mogen wel naar binnen maar er wordt gevraagd of we de honden dit keer buiten willen laten. We vinden dit vreemd en vragen naderhand waarom men ons dit jaar niet binnen wil hebben, normaal is dit in Oostenrijk geen enkel probleem. De uitleg is duidelijk en begrijpelijk: Het is een feest met mooie traditionele klederdracht en tja, een natte hond en drie in ons geval daar zijn die mensen niet blij mee (dat zouden wij ook niet zijn als het andersom was) En je begrijpt al, we zijn buiten bij de honden gebleven.

Via de weg door het bos en later gevolgd door een bospad komen we uit in het centrum van Brixen. Na 16KM lopen zijn we weer in de Brixnerwirt. We bestellen een soep alsof het winter is en we moeten opwarmen. De weersomstandigheden gaan deze week helaas van het ene uiterste naar het andere. Morgen wordt er nog veel regen verwacht, vanaf woensdag wordt het weer beter.

Groeten,

Roel”